Kiralananın Tahliye Edilmesi

✔ Kiralananın Tahliye Edilmesi (Yargıtay Kararı)

T.C. YARGITAY 6. HUKUK DAİRESİ

Esas: 2015/9331

Karar: 2015/11314

Tarih: 21.12.2015

DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

KARAR : Dava, TBK 347. maddesine dayalı on yıllık uzama süresinin dolması sebebiyle tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüyle kiralananın tahliyesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı vekili dava dilekçesinde ve 08.05.2014 keşide tarihli ihtarnamede, davalının 21.08.2001 tarihli kira sözleşmesi gereğince davaya konu taşınmazda kiracı olarak oturduğunu, kira sözleşmesinin 1 yıllık olarak yapıldığını, daha sonradan kendiliğinden yenilendiğini, 10 yıllık uzama süresinin dolduğunu, TBK’nun 347.madde hükmü uyarınca 21.08.2014 tarihinde bitecek olan kira sözleşmesinin feshedildiği ve yenilenmeyeceğinin davalı kiracıya bildirildiğini ileri sürerek kiralananın tahliyesini istemiştir.

Davalı vekili, davaya konu taşınmazın D.. B..nca 2886 Sayılı Devlet İhale Kanunu uyarınca müvekkiline kiralandığını, davacının iş bu davayı 2886 Sayılı Devlet İhale Kanununa dayandırması gerekirken Borçlar Kanununa dayandırmasının doğru olmadığını, bu sebeple de davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Mahkemece, davaya konu dükkanın ilk olarak 15.09.1988 tarihinde A. U. isimli şahsa, daha sonra devir yoluyla M. T.’a, son olarak da Datça Belediye Encümeni’nin 27/02/2002 tarih ve 61 Sayılı kararı ile devir yoluyla davalı E.. Ç..’ye kiralandığı, Datça Belediyesi tarafından davalı kiracıya gönderilen ihtarname ile kira sözleşmesinin TBK’nun 347.maddesi uyarınca feshedildiğinin ihtar edildiği, buna rağmen davalının taşınmazı boşaltmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne ve kiralananın tahliyesine karar verilmiştir.

2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesiyle değişik “Ecrimisil ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3 ve 4. fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülkiye amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır.

Bu madde önceleri sadece Hazine tarafından bu kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanırken, 13.07.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 Sayılı Belediye Kanununun 15/p-3 maddesi hükmüyle belediye taşınmazları 5538 Sayılı Kanunun 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri ve son olarak 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştür.

Bu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasal süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağı hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Kanun’un 1.maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı “fuzuli şagil*” kabul etmek gerekir.

Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve belediyeler 2886 Sayılı Kanun uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin kiralananın 6570 Sayılı Yasaya ya da Borçlar Kanununa şimdi (6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununun genel hükümlerine yada konut ve çatılı iş yeri kirası hükümlerine) tabi olup olmadığına bakılmaksızın her zaman gerek mahkemeden gerekse mülki amirden tahliyesini isteyebilirler.

Ecrimisil olarak alınması gereken paranın “kira parası” adı altında alınmış veya ödenmiş olması, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin yenilendiği anlamına gelmez.

SONUÇ : Olayımıza gelince: davada dayanılan ve hükme esasa alınan 21.08.2001 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Her ne kadar sözleşme süresinin 21.08.2002 tarihinde sona ermesinden sonra kira sözleşmesi 6570 Sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun’un 11. maddesine göre yıldan yıla yenilenerek uzamış ise de, belediyelere 2886 Sayılı Devlet İhale Kanunu’nun 75. maddesinden yararlanma hakkı tanıyan 5393 Sayılı Belediye Kanunu’nun 15. maddesinin yürürlüğe girdiği 13.07.2005 tarihini izleyen son dönemin bittiği 21.08.2005 tarihi itibariyle sözleşmenin sona erdiğinin ve davalının fuzuli şagil olduğunun kabulü gerekir.

6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 347/1.maddesi devam eden konut ve çatılı işyeri kiralarında uygulanan bir hüküm olup, fuzuli şagil durumunda bulunan davalı hakkında uygulanması mümkün değildir.

Bu durumda mahkemece, davalının fuzuli şagil olduğu gerekçesiyle tahliyesine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile tahliyeye karar verilmiş olması doğru değilse de, bu hususun düzeltilmesi için yeniden yargılama yapılmasına gerek görülmediğinden sonucu itibariyle doğru olan kiralananın tahliyesine dair kararın gerekçesinin düzeltilerek ONANMASINA ve aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenden alınmasına 21.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

*Fuzuli şagil : Kusurlu olup olmadığı aranmaksızın, bir malın zilyetliğini, yetkili İdarenin izni, sahibinin rızası veya muvafakatı dışında eline geçiren, elinde tutan veya her ne şekilde olursa olsun bu malı kullanan veya tasarrufunda bulunduran gerçek veya tüzel kişilere denir.