KMK. Madde. 20-22 — Kat Malikinin Ortak Gider ve Aidat Borcundan Sorumlu Olduğu

✔ KMK. Madde. 20 -22 — Kat Malikinin Ortak Gider ve Aidat Borcundan Sorumlu Olduğu

T.C. YARGITAY 20. HUKUK DAİRESİ

• Esas No: 2017/4269
• Karar No: 2018/8284
• K. Tarihi: 17.12.2018

KAT MALİKİNİN ORTAK GİDER VE AİDAT BORCUNDAN SORUMLULUĞU 

– Kat Malikinin Payına Düşecek Gider ve Avans Borcundan ve Gecikme Tazminatından Bağımsız Bölümlerin Birinde Kira Akdine Dayanarak Devamlı Bir Şekilde Faydalananlar da Müştereken ve Müteselsilen Sorumludur

– Ancak Kiracının Sorumluluğu Ödemekle Yükümlü Bulunduğu Kira Miktarı İle Sınırlı Olup Yaptığı Ödeme Kira Borcundan Düşülür

– Ortak Gider ve Aidat Borcundan Kural Olarak Kat Maliki Sorumludur

– Kiracı İse Kat Maliki İle Birlikte Söz Konusu Borçlardan Kira Miktarı Kadar Her Ay İçin Müteselsil Sorumlu Bulunmaktadır

ANA TAŞINMAZA AİT ORTAK GİDER BORCUNDAN KAT MALİKİ VE KİRACININ MÜŞTEREK VE MÜTESELSİL SORUMLU TUTULACAĞI 

– Ortak Gider ve Aidat Borcundan Kural Olarak Kat Malikinin Sorumlu Olduğu

– Kiracının İse Kat Maliki İle Birlikte Söz Konusu Borçlardan Kira Miktarı Kadar Her Ay İçin Müteselsil Sorumlu Olduğu

Karar Özeti: Kat malikinin payına düşecek gider ve avans borcundan ve gecikme tazminatından bağımsız bölümlerin birinde kira akdine dayanarak devamlı bir şekilde faydalananlar da müştereken ve müteselsilen sorumludur. Ancak kiracının sorumluluğu ödemekle yükümlü bulunduğu kira miktarı ile sınırlı olup yaptığı ödeme kira borcundan düşülür. Kanunun hükmüne göre ortak gider ve aidat borcundan kural olarak kat maliki sorumludur. Kiracı ise kat maliki ile birlikte söz konusu borçlardan kira miktarı kadar her ay için müteselsil sorumlu bulunmaktadır.

Davacı E. T. ile davalılar B. Y. ve S. Y. arasındaki davada Bakırköy 6. Sulh Hukuk Mahkemesince kesin olarak verilen ve Yargıtay‘ca incelenmeksizin kesinleşmiş bulunan 22/10/2013 günlü 2012/1132 Esas – 2013/942 Karar sayılı kararın yürürlükteki hukuka aykırı olduğu savıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/01/2016 gün Hukuk-2015/369965 sayılı yazısıyla kanun yararına temyiz edilerek bozulması istenilmiş olmakla, dosyadaki tüm kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

KARAR

Dava dilekçesinde, A. Apartmanında davalı Birsen Y.’in kat maliki, diğer davalı S. Y.’in ise onun kiracısı olduğunu, ödemedikleri aidat bedellerinin tahsili İçin aleyhlerine Bakırköy 12. İcra Müdürlüğünün 2012/17904 E. sayılı dosyası ile başlatılan icra takibinin davalıların haksız itirazı ile durduğundan bahisle icra dosyasına davalılar tarafından yapılan itirazın iptali, takibin devamını ve % 20 icra inkar tazminatının tahsilinin istenildiği, mahkemece davalı S. Y. aleyhine açılan davanın kabulü ile Bakırköy 12. İcra Müdürlüğünün 2012/17904 Esas sayılı takip dosyasındaki davalı-borçlunun itirazının iptaline, takibin devamına, 315,-L (asıl ve toplam) alacağın takip tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, koşulları bulunmayan icra inkar tazminatı talebinin reddine, davalı B. Y. aleyhine açılan davanın reddine miktar itibariyle kesin olarak karar verildiği bu nedenle hükmün Yargıtay incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği anlaşılmıştır.

634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 22. maddesine göre kat malikinin 20. madde uyarınca payına düşecek gider ve avans borcundan ve gecikme tazminatından bağımsız bölümlerin birinde kira akdine dayanarak devamlı bir şekilde faydalananlar da müştereken ve müteselsilen sorumludur. Ancak kiracının sorumluluğu ödemekle yükümlü bulunduğu kira miktarı ile sınırlı olup yaptığı ödeme kira borcundan düşülür. Kanunun bu hükmüne göre ortak gider ve aidat borcundan kural olarak kat maliki sorumludur. Kiracı ise kat maliki ile birlikte söz konusu borçlardan kira miktarı kadar her ay için müteselsil sorumlu bulunmaktadır.

Bu sebeple mahkemece; davalı kat maliki B. Y. açısından dava konusu taşınmazı kullanmadığı ve bu sebeple taşınmazın ortak giderinden sorumlu olmayacağı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi, Kat Mülkiyeti Kanununun 22. maddesinin anataşınmaza ait ortak gider borcundan kat maliki ve kiracının müşterek ve müteselsil sorumlu tutulacağı hükmüne açıkça aykırı olması sebebiyle doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan nedenlerle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK’nın 427. maddesi gereğince sonuca etkili olmamak kaydıyla kanun yararına BOZULMASINA ve gereği yapılmak üzere kararın bir örneği ile dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde iadesine 17/12/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.